Γραδάρισμα μιας ζωής πρόλογος-επίλογος :Αποστόλη Κ. Δόμβρου

Ο Κώστας Ν. Δόμβρος γεννήθηκε το 1892 στη Πέραμο της Κυζίκου (μικρασιατικ΄ακτή της Προποντίδας). Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη της αίγλης των αρχών του αιώνα μας και φοίτησε μερικά χρόνια στην Μεγάλη του Γένους Σχολή. Το 1909 ήρθε στον Πειραιά και σπούδασε στη Σχολή Μηχανικών ΄΄Ο Προμυθεύς΄΄, παράλληλα για πέντε χρόνια μαθήτευσε στα μεγάλα μηχανουργεία του Τζων Μακ Ντούαλ και του Δρίτσα για να πάρει το δίπλωμα του Δόκιμου Μηχανικού του Εμπορικού Ναυτικού. Το 1913 κατετάγη εθελοντής και υπηρέτησε στο 9ο Ευζωνικό Τάγμα, με διοικητή τον ήρωα Βελισσαρίου. Πολέμησε στον Ελληνοβουλγαρικό πόλεμο.
Μετά το τέλος του πολέμου αρχίζει τα θαλασσινά του ταξίδια που βάσταξαν μέχρι το 1959. Ξεκίνησε δόκιμος και έφτασε Α΄ Μηχανικός Ε.Ν. Ναυάγησε 5 φορές και ταξίδεψε παντού. Μετά την συνταξιοδότηση του έγραψε το ημερολόγιο της ζωής του, εγκατεστημένος στην Νέα Ερυθραία της Αττικής και καλλιεργώντας το αμπελάκι του στο Μορτερό.
Το όνειρο του να φανεί χρήσιμος στην οικογένειά του, να ανακατευτεί με τα χώματα και ν΄ αποκτήσει κι ένα εγγόνι, έγινε πραγματικότητα. Η γενιά του άλλωστ6ε δεν είχε και πολλές απαιτήσεις απ' τη ζωή.
Οι διηγήσεις του απ' τα παιδικά του χρόνια στην Πέραμο και στην Κωνσταντινούπολη, τα σπουδαστικά του χρόνια μαζί με τα χρόνια μαθητείας στα εργοστάσια του Πειραιά, τους πολέμους, τα μακρινά του ταξίδια και τα 4 ναυάγιά του, έχουν λαογραφική αξία. Τη λογοτεχνική ευαισθησία του, σπάνια για ναυτικό και μάλιστα μηχανικό (σκλάβο του στόκολου), μαρτυρούν κάποιες φράσεις του όπως π.χ. οι παρακάτω:
''Κάθε καράβι έχει την δική του ιστορία, την δική του τύχη, σαν να είναι μια ζωντανή προσωπικότης και άλλα ευτύχησαν να ζήσουν καθ΄ όλην στην σταδιοδρομίαν των και άλλα ακολουθώντας την μοίρα τους ή τορπιλλίσθηκαν κατά τους πολέμους ή εβυθίσθησαν από μεγάλες τρικυμίες ή τέλος οδηγήθηκαν στον τόπο διαλύσεως για να γίνουν ατσάλια και λαμαρίνες και να διαιωνίσουν με τα υλικά των νέες κατασκευές...'' ή ''Το τρίξιμο των λαμαρίνων του πλοίου που θρίβονται σαν παξιμάδια στον κυκλώνα''.