Ωράρια και διευθύνσεις
Τηλέφωνο: (+30) 2310 423233Κάποτε στον Πειραιά / Πέτρος Κυρίμης
Material type:
TextLanguage: Ελληνική Series: Σύχγρονη ελληνική λογοτεχνίαPublisher: Αθήνα : Κλειδάριθμος, 2019Description: 275 σ. ; 21 εκISBN: 9789604619252Subject(s): Ελληνικό μυθιστόρημαSummary: Τη στιγμή που ο Αντώνης ο Τσίχλας, δεκαεφτά χρονών, Σάββατο τον Ιούλιο του 1958, γλίστραγε κι έσκαγε αθόρυβα κάτω στα αμπάρια του πλοίου "Πανορμίτης" που βρισκότανε στα ναυπηγεία του Περάματος για γενική επισκευή, ο Λουκάς είχε και πάλι επίσκεψη από την κυρα-Ζωζώ και την άκουγε για άλλη μια φορά να του λέει για το παιδί που είχε χάσει στη γέννα και που τώρα θα ’χε τη δικιά του ηλικία, ο Νικόλας ανακάτευε μπογιές προσπαθώντας να δώσει χρώμα στα χείλη της Βίβιαν Λι στο "Όσα παίρνει ο άνεμος", ο Νάσος, δεκαοχτώ χρονών, μέσα στον "Πορτοκαλή Ήλιο" ξέγνοιαστος και χαρούμενος ταξίδευε για την Αίγινα, η Ελένη, δεκατεσσάρων χρονών, δάγκωνε ένα μήλο καθισμένη στη θέση της πάνω στον μαντρότοιχο του ορφανοτροφείου, καθώς ο επιστάτης πότιζε τον κήπο και κοίταζε προς το μέρος της, και η κυρα-Δέσποινα, ήσυχη μα ξένη προς τα μελλούμενα, καθότανε μπροστά στη ραπτομηχανή "Σίγγερ" και κάτι έραβε.
| Current location | Collection | Call number | Copy number | Status | Date due | Barcode | Item holds |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Κεντρική Βιβλιοθήκη Δήμου Καλαμαριάς | Λογοτεχνία-Fiction | Μ ΚΥΡ (Browse shelf) | 1 | Available | 00000104373 |
Τη στιγμή που ο Αντώνης ο Τσίχλας, δεκαεφτά χρονών, Σάββατο τον Ιούλιο του 1958, γλίστραγε κι έσκαγε αθόρυβα κάτω στα αμπάρια του πλοίου "Πανορμίτης" που βρισκότανε στα ναυπηγεία του Περάματος για γενική επισκευή, ο Λουκάς είχε και πάλι επίσκεψη από την κυρα-Ζωζώ και την άκουγε για άλλη μια φορά να του λέει για το παιδί που είχε χάσει στη γέννα και που τώρα θα ’χε τη δικιά του ηλικία, ο Νικόλας ανακάτευε μπογιές προσπαθώντας να δώσει χρώμα στα χείλη της Βίβιαν Λι στο "Όσα παίρνει ο άνεμος", ο Νάσος, δεκαοχτώ χρονών, μέσα στον "Πορτοκαλή Ήλιο" ξέγνοιαστος και χαρούμενος ταξίδευε για την Αίγινα, η Ελένη, δεκατεσσάρων χρονών, δάγκωνε ένα μήλο καθισμένη στη θέση της πάνω στον μαντρότοιχο του ορφανοτροφείου, καθώς ο επιστάτης πότιζε τον κήπο και κοίταζε προς το μέρος της, και η κυρα-Δέσποινα, ήσυχη μα ξένη προς τα μελλούμενα, καθότανε μπροστά στη ραπτομηχανή "Σίγγερ" και κάτι έραβε.
Click on an image to view it in the image viewer
There are no comments on this title.